ÜLFET

ÜLFET
Alışma, alışkanlık. Birisiyle münasebette bulunmak. Ünsiyet. Ahbablık, dostluk. Huy etme. Görüşme, konuşma.(İnsanları fikren dalâlete atan sebeblerden biri; ülfeti, ilim telâkki etmeleridir. Yâni me'lufları olan şeyleri kendilerince mâlum bilirler. Hattâ ülfet dolayısıyla âdiyata teemmül edip ehemmiyet vermezler. Halbuki ülfetlerinden dolayı mâlum zannettikleri o âdi şeyler birer hârika ve birer mu'cize-i kudret oldukları halde, ülfet sâikasiyle onları teemmüle, dikkate almıyorlar; ta onların fevkinde olan

Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • ülfet — is., esk., Ar. ulfet 1) Alışma, kaynaşma 2) Tanışma, görüşme Temiz ve metin bir insan olduğu ilk ülfetinden anlaşılırdı. Y. K. Beyatlı 3) Dostluk, ahbaplık Ülfet belalı şey fakat uzlet sıkıntılı / Bilmem nasıl geçirmeliyim son beş on yılı. Y. K.… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ülfet etmek — tanışmak, görüşüp konuşmak, sohbet etmek Kendilerine bir kimse bulunamıyor ki ülfet etsinler. E. E. Talu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • ülfet — (A.) [ ﺖﻔﻝا ] 1. dostluk. 2. kaynaşma. 3. görüşme, konuşma …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • ülfet etmek — 1. dostluk kurmak. 2. kaynaşmak, alışmak. 3. görüşmek, konuşmak …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

  • GERM-ÜLFET — f. Görüşmesi hararetli olan, hararetli ve sıkı fıkı görüşen …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MECLİS-İ ÜLFET — Konuşma meclisi …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MULİF — (Ülfet. den) Alışık, alışmış. Ülfet etmi …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MÜ'TELİF — (Ülfet. den) Alışan, ülfet eden, alışık. * Uygun, muvafık, denk …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MÜTEELLİF — (Ülfet. den) Alışmış, alışkın. Ülfet peyda eden …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • İLAF — Ülfet etmek. Alıştırmak. Ülfet ettirmek. * Bir adedi bine çıkarmak …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”